In March 2015, 31-year-old Tamar Trapaidze died of severe toxicity in Italy. Like many Georgian women of her generation, Tamar was an illegal immigrant employed as an in-home care worker by an Italian family. Being “illegal”, she must have feared deportation, which is probably why she was unable to receive adequate medical treatment.
Despite all the risks it entails, illegal immigration is a key survival strategy for many Georgian families. Since 2002, presumably the best period in Georgia’s recent history, the country has lost 14.7% of its population, m...
Eric Livny, Nino Doghonadze
A blog about economics in the South Caucasus.
მაი
22
მაი
22
2015 წლის მარტში, იტალიაში, ძლიერი ინტოქსიკაციით გარდაიცვალა 31 წლის თამარ ტრაპაიძე. მისი თაობის ბევრი ქართველი ქალის მსგავსად, თამარიც არალეგალი იმიგრანტი იყო, რომელიც ერთ-ერთ იტალიურ ოჯახში დამხმარედ მუშაობდა. სავარაუდოდ, დეპორტაციის შიში გახდა იმის მიზეზი, რომ გარდაცვლილმა სათანადო სამედიცინო დახმარება ვერ მიიღო.
მიუხედავად ყველა თანმხლები რისკისა, არალეგალური ემიგრაცია არის ძალიან ბევრი ქართველი ოჯახის გადარჩენის უმთავრესი საშუალება. 2002 წლიდან, რომელიც საქართველოს უახლესი ისტორიის ერთ-ერთ საუკეთესო პერიოდად ითვლება, ქვეყანამ დაკარგა მოსახლეო...
სექ
19
სიღარიბე არ მცირდება…
(პირდაპირი და ირიბი მნიშვნელობითაც) „ბნელ“ 90-იანებში გაზრდილ ბევრ ქართველს ემახსოვრება ჰუმანიტარული დახმარების პაკეტი, რომელსაც პერიოდულად, 5-წლამდე ასაკის ბავშვების მშობლები იღებდნენ. სხვადასხვა პროდუქტებთან ერთად, იყო რძის ფხვნილის შავ-თეთრი კოლოფიც, რომელიც შემდეგ, ბევრ ოჯახში, საყვავილის ფუნქციასაც ითავსებდა...
სტატიის ერთ-ერთი ავტორი, რომელმაც სწორედ ამ ბნელ პერიოდში გაატარა ბავშვობა, გაოცდა, როცა აღმოაჩინა, რომ მსოფლიო ბანკის სიღარიბის შეფასების თანახმად, საქართველო დღეს უარეს მდგომარეობაშია, ვიდრე მაშინ იყო(!).. კერძოდ...
სექ
19
POVERTY PERSISTING…
Any Georgian growing up in the “dark” 1990s (a literally dark, and rather gloomy period in the recent history of our country) would remember the canned milk powder distributed, together with some other goodies, to families with children aged below 5. These black and white cans were often used as flower pots in many of these families…
Being a kid from that dark age, one author of this blog was surprised to discover that, according to the World Bank’s poverty estimations, Georgia is doing worse today than it did then...
ივნ
27
In his famous “Advice to Scholars”, David Guramishvili wrote (translation by Venera Urushadze):
If you seek happiness and good, First taste the bitterness of gall, For bitter roots yield sweetest fruits, And honest labour blesses all.
Guramishvili is a passionate advocate of learning not as a means of getting a better job or achieving any other pragmatic objective. For him, the fruit of education is sweet because “wisdom to the wise brings calm and makes him master of his lot”. Learning is thus seen a goal in and of itself.
Judging by today’s r...
ივნ
27
ცნობილი ქართველი პოეტი, დავით გურამიშვილი თავის არანაკლებ ცნობილ „სწავლა მოსწავლეთაში“ წერდა:
„ისმინე, სწავლის მძებნელო! მოჰყევ დავითის მცნებასა, ჯერ მწარე ჭამე, კვლავ ტკბილი, თუ ეძებ გემოვნებასა...“
თუმცა გურამიშვილი განათლების ასე მგზნებარე მხარდამჭერი იმიტომ კი არ გახლდათ, რომ მას უკეთესი სამსახურის ან სხვა რაიმე პრაგმატული მიზნის მისაღწევ საშუალებად მიიჩნევდა. მისთვის სწავლის „კენწერო“ იმიტომ იყო ტკბილი, რომ:
„ბრძენსა აქვს თავის უფლება, სოფელში ყოფნა ნებისა; ბრძენი სადაც არს, დარჩების, საუნჯე თან ექნებისა.“
ასე რომ, პოეტისათვის სწავლა და ცოდნის...
თებ
21
Georgian households, being as poor as they are, don't save enough for the rainy day. Do low savings imply that Georgians are impatient to consume and do not care about their future? Is it in our genes that we prefer today’s egg to tomorrow’s chicken? Maybe our history, the history of a small nation struggling for survival, taught us to live our lives one day at a time?
Let’s face it: while culture may definitely play a role in people’s attitude to saving (an issue to which we will come back in the second part of this article), the vast majority of G...
თებ
21
ქართულ საოჯახო მეურნეობებს, როგორც წესი, არასოდეს აქვთ საკმარისი დანაზოგი „შავი დღისთვის“. ნიშნავს კი ეს იმას, რომ ქართველები მოუთმენელნი არიან და მომავალზე არ ღელავენ? იქნებ ჩვენსავე გენებში უნდა ვეძიოთ იმის მიზეზი, თუ რატომ ვამჯობინებთ დღევანდელ კვერცხს ხვალინდელ ქათამს? შესაძლოა ჩვენივე ისტორიამ, ისტორიამ პატარა და მუდმივად გადარჩენისთვის მებრძოლი ერისა, გვასწავლა ცხოვრება ისე, თითქოს ყოველი დღე უკანასკნელი იყოს?
მოდით ჩავუღრმავდეთ ამ საკითხს. კულტურას, რაღა თქმა უნდა, დიდი გავლენის მოხდენა შეუძლია ადამიანთა დაზოგვისადმი დამოკიდებულებაზე (ამ საკითხს ს...
Our Partners
