თომას ჰობსი (1588-1679) თავის ლევიათანში აღწერდა მდგომარეობას, რომელშიც „არ რჩება ადგილი შრომისმოყვარეობისათვის, ვინაიდან არავისთვის არ არის უზრუნველყოფილი მისი შრომის ნაყოფი; ამიტომ არ არის მიწათმოქმედება, არ არის საზღვაო ვაჭრობა, არ არის ზღვაოსნობა, არ არის მოხერხებული ნაგებობები, არ არსებობს ნივთების გადაადგილებისა და მოძრაობის საშუალებები, რაც დიდ ძალისხმევას მოითხოვს, არ არსებობს ცოდნა მიწის ზედაპირის შესახებ, არ არის დროის გაზომვა, არ არის ხელოვნება, არ არის ლიტერატურა, არ არის საზოგადოება და რაც ყველაზე უარესია, ესაა იძულებითი სიკვდილის მუდმივი ში...